فریاد آخر !

بیا اینجا !

آری کنار همین رود آشنا ...

تو به غمهایش گوش مده ، از خروشش لذتت را ببر و باز برو ...

ای تنها دوست روزهای بهاری ...

اینجا زمستان محض است

یادت چه بهاری خلق میکند

وچه بارانی میبارد از چشم این آبشار ...