Evening

Evening

Before this bitter evening
This fall, full of pain
This vortex of solitude
The slough of despair
I thought like this
Without you the world
Alas's cell
All chains of disdain
But now I see
Without you reality absurd
Without you, meaning empty
The heart's hand is musty
In this lagoon Without spirit
need a move
by the look of love

---

By Eghbal Sohrabi
see another Poems : Eghbal Sohrabi

غروب

پیش از این غروب تلخ
این سقوط پردرد
در این گرداب تنهایی
این لجنزار نومیدی
این چنان میدیدم
که جهانی بی تو
همه سلول افسوس
همه زنجیر تحقیر است
ولی اینک میبینم
بی تو هستی هیچ
بی تو معنا خالی
دست دل پوسیدست
در این مرداب بی روح
لغزشی میخواهد

به نگاهی از دوست...

جای پای دوست...

گر برود از دل من یاد دوست

وای به من گر دگری جای اوست

غصه من دلبرم از دوریت

روز فزون بوده و این خود نکوست

اندوه تو

بر پری از سرشت سنگ

سنگی از عشق،قلبی از فکر

ذهنی از سکوت و تنهایی و غم

در گذر دقیقه ها ، ثانیه ها

خاطره ها ، دغدغه ها

قلمم ،دلم ، نگارد

همه اندوه ترا

کودکی یادت هست ؟

همه در چون و چرا،
پشت یک هیچستان
رفت از خاطره ها
چه شد آن کودک بی تاب،
که دلش وقت طلوع،
مثل خورشیدِ قشنگ،
عاری از دشمنیِ باغچه بود؟!
آنکه مغرورتر از این خورشید،
رو به سمت دریا،
جاری و غافل بود، از کویر سر راه
کودکی .....
ای همه حسرت فریاد زدن، یادت هست ؟!
آنهمه آرزوی صبح بلوغ، در دل شبها  را ؟!
هیچ کس با تو نگفت
که بزرگی این است
که بزرگی یعنی:رنگ پروانه تمام!
طرح رویا تعطیل!
عشق ممنوع ، پرواز قدغن

                                     کودکی ...                                    

ای تب ابهام و هراس ، از دل فرداها
یادت هست ؟!
آنهمه دلهره  را
در دل تاریکی ؟!
هیچکس با تو نگفت
که بزرگی این است
که بزرگی یعنی:ترس از سایه خنجر یار
در دل یک شب تار
ترس تنها شدن و تنهایی

برای ادامه شعر به  .. ادامه مطلب .. مراجعه نمایید